wombat tasmański (Phascolomis ursinus)

Przedstawicielem torbaczy naziemnych w lasach australijskich jest wombat tasmański (Phascolomis ursinus), występujący na terenie Australii oraz Tasmanii. Żyje on w gęstych lasach, także górskich i okolic piaszczystych. Zwierzę to, o długości ciała nie przekraczającej 1 m, ma krępą budowę, szczątkowy ogon oraz krótkie kończyny opatrzone silnymi pazurami. Ciało jest pokryte gęstą brunatną sierścią. Żyje pojedynczo, trzymając się stale tych samych miejsc. W ziemi wygrzebuje stosunkowo głębokie nory, które połączone są ze sobą licznymi korytarzami. System nor i chodników dochodzi niekiedy do 30 m długości. W norach, miękko wyścielonych suchą trawą, wombat przesypia cały dzień. Legowisko swe opuszcza tylko nocą, kiedy wychodzi na żer. Zjada najczęściej zioła, korzenie i twardą trawę, niekiedy także grzyby.

Po ziemi porusza się powoli i niezgrabnie. Z usposobienia jest bardzo spokojny i flegmatyczny. Potrafi wytrwale kopać nory w piaszczystym terenie, chociaż piasek ciągle zasypuje wykopane chodniki. Nie zrażając się przez długi czas powtarza swe wysiłki, co najczęściej nie prowadzi do żadnego rezultatu. Od kwietnia do lipca samce i samice* dotychczas żyjące oddzielnie, zaczynają łączyć się w pary. Po krótkiej ciąży samica rodzi jedno młode, które natychmiast zostaje umieszczone w torbie lęgowej matki, gdzie przebywa do grudnia.