niedźwiedź — wargacz (Melursus ursinus)

Puszcze azjatyckie są ojczyzną szczególnie wielu drapieżników. Jednym z nich jest oryginalny przedstawiciel niedźwiedzi — wargacz (Melursus ursinus), zamieszkujący Indie i Cejlon. Długość jego ciała dochodzi do 1,5 m, a wysokość w kłębie do 80 cm. Ciało pokryte jest gęstym, długim futrem koloru czarnego. Od czarnego tła odbija zupełnie biały pysk o kształcie podobnym do ptasiego dzioba. Wargacz, którego zasadniczym pokarmem są owady, głównie zaś termity, wykazuje pewne przystosowania do ich zdobywania i zjadania. Przede wszystkim łapy ma zaopatrzone w potężne pazury, które służą zarówno do rozgrzebywania kopców termitów, jak i do wykopywania bulw i do wspinania się po drzewach. Innym przystosowaniem do zjadania termitów są ruchliwe wargi, które wargacz potrafi zwijać w rurkę, wsysając nią termity z rozgrzebanego kopca. W uzębieniu tego niedźwiedzia brak jest przednich siekaczy.

Wymienione wyżej cechy różnią wargacza od innych niedźwiedzi. Natomiast podobieństwo ujawnia się we wspólnej dla wszystkich niedźwiedzi krótkowzroczności. Mimo dość ociężałego wyglądu wargacz potrafi poruszać się bardzo szybko, co jest zaskakujące, gdyż odznacza się on stosunkowo krótkimi nogami. Żyje w małych grupkach złożonych z 4-5 osobników. Prowadzi życie nocne. Mimo że wspinanie się po drzewach przychodzi mu z trudnością, w poszukiwaniu ulubionych jaj penetruje gniazda ptaków zawieszone na gałęziach.

O rozmnażaniu się wargacza wiadomo tyle, że samica rodzi dwoje młodych, które w pierwszym okresie życia nosi wszędzie ze sobą na plecach. Jak się wydaje, młode przychodzą na świat najczęściej w jaskiniach skalnych lub w najbardziej niedostępnych gęstwinach.