Mysz zaroślowa (Apodemus syfoaticus)

Mysz zaroślowa (Apodemus syfoaticus) rozprzestrzeniona jest od zachodniej Europy po Ocean Spokojny i od Pirenejów, Alp i Kaukazu na południu, po Finlandię na północy. W Polsce pospolita. Długość jej ciała wynosi 8-11 cm, ogona 7-11 cm, a ciężar osiąga 24 g. Ubarwienie grzbietu jest szarobrązowe lub rudawe, a spód ciała jaśniejszy i niewyraźnie odgraniczony od barwy boków. W gatunku tym występuje duża zmienność osobnicza ubarwienia.

Środowiskiem najczęstszego występowania myszy zaroślowej są brzegi lasów, ogrody i pola. Często żyje też w rozmaitych zaroślach, na suchych łąkach, a w ogóle związana jest z terenami jasnymi i suchymi. W górach spotyka się ją do wysokości 2000 m n.p.m. Dobrze wspina się po drzewach, skacze i pływa. Na polach gnieździ się w dość głębokich, wykopanych przez siebie norach ziemnych, do których często biegnie pionowe wejście, lub też wykorzystuje opuszczone nory kretów i norników. W lesie buduje gniazda w zmurszałych pniach, pod zwalonymi drzewami i w sągach drewna. W górach gniazda myszy zaroślowej spotyka się głównie pod kamieniami. Na zimę przenosi się niekiedy do zabudowań, osiedlając się w górnych kondygnacjach budynków.

Żeruje wyłącznie w nocy. Żywi się zasadniczo pokarmem roślinnym, nie gardzi jednak owadami. Wiosną zjada młode siewki drzew i roślin zielnych, zimą zaś korę drzew i krzewów oraz nasiona. Potrafi również rozgryzać orzechy i wyjada ich zawartość. Na zimę gromadzi niewielkie ilości pokarmu, które zjada w czasie częstych przerw snu zimowego. W okresie tych przerw, jeśli pogoda jest odpowiednia, wychodzi z nory i obgryza korę.

Od kwietnia do października, po ciąży trwającej 3 tygodnie samica rodzi 2-8 młodych, które otwierają oczy po 12-14 dniach, a dojrzałość płciową uzyskują po 7-8 tygodniach.