mysz polna (Apodemus agrarius)

Na łąkach i polach, a także na brzegach lasów, w parkach i ogrodach pospolitym ssakiem jest mysz polna (Apodemus agrarius). Zasięg tego gatunku rozciąga się od Korei i Japonii na wschodzie, do środkowej Europy na zachodzie. W Polsce mysz polna występuje licznie na nizinach. Od innych gryzoni myszowatych można ją odróżnić po ciemnym pasie ciągnącym się wzdłuż grzbietu i wyraźnie kontrastującym z rudawożółtym ubarwieniem strony grzbietowej ciała. Długość ciała tego gryzonia wynosi 6-11 cm, ogona 5,5-8,5 cm, a ciężar nie przekracza 30 g.

Mysz polna żyje w norach, które sama wykopuje. Słabo wspina się i jest marnym skoczkiem. Żywi się rozmaitym pokarmem, przy czym dość dużą rolę odgrywają w jej pożywieniu drobne zwierzęta. Rozmnaża się w okresie od kwietnia do października. W sezonie rozrodczym samica rodzi 3-5 razy. Ciąża trwa 22 dni, a w miocie znajduje się zwykle 5-7 młodych, które z matką pozostają około 2 miesiące. Dojrzałość płciową uzyskują w czwartym miesiącu życia, żyją zaś około 1,5 roku. Ogromna płodność sprawia, że mysz polna jest poważnym szkodnikiem upraw zbożowych, zwłaszcza w okresach swych masowych pojawów.