małpa mandryl (Mandrillus sphinx)

Dominujący element faunistyczny w koronach drzew lasów tropikalnych Afryki stanowią małpy. Niektóre gatunki nie ograniczają się do życia między gałęziami, ale także schodzą na ziemię, prowadząc życie u podnóża drzew. Do gatunków o takim trybie życia należy najbarwniejszy spośród wszystkich małp mandryl (Mandrillus sphinx). Żyje on w zachodniej Afryce, głównie na terenie Gwinei. Jest to jaskrawo ubarwiona bardzo duża małpa, o długości ciała do 1 m, zredukowanym, kikutowatym ogonie i wysokości w kłębie około 60 cm. Ostra sierść koloru ciemnobrązowego z oliwkowym odcieniem na grzbiecie, po bokach jest jasnobrązowa, na piersi żółta, a na brzuchu biała. Ręce i uszy mają barwę czarną. Na tle ciemnej głowy odbijają się jaskrawo czerwone usta, cytrynowożółta broda, cynobrowy nos oraz chabrowoniebieskie nieowłosione policzki. Szczyt głowy pokryty jest czarnym włosem tworzącym czapeczkę. Drugą wielobarwną plamę na ciele mandryla stanowi pozbawione włosów szkarłatne siedzenie, okolone strefą fioletową.

Mandryl zamieszkuje głębokie i wilgotne lasy, trafia się jednak także na obszarach skalistych i suchych. W lasach żyje rodzinami, które od czasu do czasu odbywają wspólne wyprawy na ziemię, gdzie penetrują porytą glebę, szukając dla siebie pokarmu. Małpa ta żywi się zarówno pokarmem roślinnym, jak i zwierzęcym. Zjada owoce, owady, ślimaki i wiele różnych drobnych kręgowców.

Mandryl jest gatunkiem bardzo dzikim, który z trudem daje się oswoić. Jest to jedyna małpa, która czynnie atakuje człowieka.