jeleń pampasowy

Przedstawicielem kopytnych na pampasach jest jeleń pampasowy (Ozotoceros bezoarticus), zamieszkujący obszary od południowej Brazylii do Urugwaju i północnej Argentyny. Wysokość tego małego przedstawiciela jeleni nie przekracza 75 cm. Ubarwiony jest on rozmaicie, w zależności od okolicy występowania — od barwy ciemnorudej do jasnej, żółtobrązowej. Sierść ma szorstką i błyszczącą. Głowę zdobi poroże zbliżone kształtem i wielkością do poroża naszych saren. Jeleń pampasowy żyje małymi stadkami, złożonymi z 5-6 osobników, na terenach otwartych, przede wszystkim na trawiastych stepach. Obecnie staje się coraz rzadszy, gdyż coraz częściej odpowiednie dla jego życia obszary są zajmowane pod uprawy oraz na pastwiska. Młode rodzą się w różnych porach roku, gdyż na pampasach istnieje przez cały rok dostatek pożywienia. Przypuszcza się, że u jelenia pampasowego istnieją 2 mioty w roku.

Miejscowa ludność prawie nie poluje na te zwierzęta, gdyż utrzymuje się przekonanie, że ich mięso cuchnie. Istotnie, w okresie rui samce tak cuchną, że ich „zapach” wyczuwa się już w odległości około 1 km od stada.