gepard (Acinonyx jubatus)

Wśród nielicznych drapieżników stepów zwraca uwagę gepard (Acinonyx jubatus), kot o smukłej budowie, rozprzestrzeniony od Kraju Przylądkowego po Afrykę Północną, a dalej przez Azję Mniejszą do Zatoki Bengalskiej. Zwierzę to, o długości ciała około 1,3 m, ogona 76 cm i wysokości w kłębie około 80 cm, ma małą głowę z krótkimi zaokrąglonymi uszami i bardzo wysokie nogi. Pazury nóg nie są wciągane, co stanowi cechę odróżniającą geparda od innych gatunków kotów. Futro bardzo gęste, koloru żółtawego, pokryte jest równomiernie drobnymi czarnymi cętkami.

Gepard jest najszybszym ssakiem lądowym. Na małych dystansach osiąga w biegu prędkość do 120 km/godz., co w otwartej przestrzeni stanowi cechę niezwykle korzystną, gdyż pozwala na zdobycie odpowiedniego pokarmu. Kot ten poluje na małe i średniej wielkości ssaki, głównie na niewielkie antylopy, ale czasami napada też na pasące się bydło domowe. Łatwo się oswaja i hodowany nie napada na człowieka. W Indiach bywa używany do polowań, przede wszystkim na antylopy. Zwykle prowadzi się go z oczami zasłoniętymi kapturem w pobliże stada pasących się zwierząt i następnie po zdjęciu kaptura wypuszcza. Gepard dzięki swej wielkiej szybkości bez trudu chwyta swą ofiarę i zabijają.